Pałac zachował się wyłącznie w części podziemnej. Jego wygląd ukazują nam zdjęcią sprzed 1945 r. Pierwotnie, siedzibę pańską należącą do wzmiankowanego w latach 1372 - 1376 Peczko de Daleborowicz, czasów stanowiła zapewne wieża mieszkalna. Grodzisko było otoczone fosą napełnianą wodą z rzeki Czarnej Widawy. Kiedy niewielka, średniowieczna siedziba stała się zbyt niewygodna, wzniesiono nową rezydencję. Pałac w Dalborowicach wymieniany jest od ok. poł. XVIII w.. Wspominany pałac został wybudowany w ...
Pałac zachował się wyłącznie w części podziemnej. Jego wygląd ukazują nam zdjęcią sprzed 1945 r. Pierwotnie, siedzibę pańską należącą do wzmiankowanego w latach 1372 - 1376 Peczko de Daleborowicz, czasów stanowiła zapewne wieża mieszkalna. Grodzisko było otoczone fosą napełnianą wodą z rzeki Czarnej Widawy. Kiedy niewielka, średniowieczna siedziba stała się zbyt niewygodna, wzniesiono nową rezydencję. Pałac w Dalborowicach wymieniany jest od ok. poł. XVIII w.. Wspominany pałac został wybudowany w latach 1852-1907, kiedy właścicielami majątku była rodzina Rusche. Kolejnym ważnym jego właścicielem był hrabia Czarnecki, a trzecim i ostatnim Herbert Rinkiel. Wszyscy trzej bardzo przyczynili się do rozbudowy całego zespołu folwarcznego. Historia własności majątku w Dalborowicach charakteryzowała się częstą zmianą posiadaczy. Pierwszym znanym właścicielem dóbr, wzmiankowanym w latach 1372 1376 był Peczko de Daleborowicz, w 1413 r. panem posiadłości był Sigismund Baruth a następnie zmarły w 1552 r. George Ohm von Januschowitz. Następni właściciele majątku w 1564 - Nikolaus von Dyhrn; w 1574 r. - Stenzel von Possadowski; w 1591 r. - George von Schellendorff; w latach 1600-1639 Hans von Ohm; następnie do 1649 r. Wenzel von Gaffron; do 1663 Melchior von Gaffron i cesarski rotmistrz Gotfried von Huhn und Neutzendorff; później do 1710 - syn tego ostatniego, Rudolf Ferdinand; do 1725 r. Georg Sigismund von Franckenberg und Ludwigsdorff z żoną Barbarą Juliane z domu von Huhn (prawdopodobnie wniosła majątek jako wiano); w latach 1725 - 1727 ich córka Juliane Sophia, która sprzedała dobra Paulowi Wenzel von Salisch und Rasengrieff. Od 1750 r. do 1836 r. posiadłość znajdowała się w rękach przedstawicieli rodu hrabiów von Salisch. W 1836 r. majątek zakupił kapitan Johann Wilhelm Theodor Sichart von Sichartshofen. W 1845 r. właścicielem dóbr był Karl Fischer, który sprzedał je Heinrichowi Fischerowi (posiadającemu majątek w latach 1852 1853). Kolejnym nabywcą w 1853 r. został Johann Albert Rusche. W jego rękach (do 1890 r.) a następnie w posiadaniu jego spadkobierców, dobra pozostawały do 1905 r. W XX wieku następowały kolejne częste zmiany właścicieli: Franz Tresp z żoną Wandą z domu 19.X.1906 Salzmann - 1905 r. - 15.X. 1906 r., kapitan Heinrich Berger - Landefels - 15.X.1906 r. r.; Rupertus von Raabe - 19.X.1906 r. - 13. VII. 1907 r.; hrabia Victor von Czarnecki, doktor prawa, z majątku Gogolewo pod Poznaniem - 13. VII. 1907 r. - 1912 r.; Herbert Rinkel i jego spadkobiercy w latach 1926 r. - 1937 г. Od 1937 r. majątek stał się gospodarstwem kmiecym należącym do Louise Baum. [mika]
Pokaż więcej
Pokaż mniej