 |
 |
||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
UWAGA
Dawny przebieg linii 362. Obecnie linia podzielona jest na cztery odcinki: 1. Kobylin - Rawicz, obecna linia 362 
2. Rawicz - Ścinawa, zlikwidowana, nie istnieje 3. Ścinawa - Pątnów Legnicki, zlikwidowana, nie istnieje 4. Pątnów Legnicki - Legnica, obecna linia nr 382
W poniższym obiekcie dopisujemy stacje ...
UWAGA
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Dawny przebieg linii 362. Obecnie linia podzielona jest na cztery odcinki: 1. Kobylin - Rawicz, obecna linia 362
2. Rawicz - Ścinawa, zlikwidowana, nie istnieje 3. Ścinawa - Pątnów Legnicki, zlikwidowana, nie istnieje 4. Pątnów Legnicki - Legnica, obecna linia nr 382
W poniższym obiekcie dopisujemy stacje z nieistniejących odcinków 2 i 3. Stacje z odcinków 1 i 4 dopisujemy, odpowiednio, do osobnych obiektów dla linii 362 i 382. Trzecia, prywatna inicjatywa kolejowa (wg Ustawy o kolejkach z 1892 r.) na Dolnym Śląsku była zarazem największym przedsięwzięciem pod względem długości ułożonych torów. Spółka akcyjna Kolej Legnicko-Rawicka (Die Liegnitz-Rawitscher-Eisenbahn AG - LRE) zbudowała linię z Kobylina przez Rawicz, Ścinawę do Legnicy układając łącznie 129,1 km torów. Budowniczym linii i operatorem na kolejce (używane dalej określenie "kolejka" wynika z prawnego charakteru powstania linii o niższych parametrach niż koleje państwowe) była spółka Lenz&Co. z Berlina, Oddział Wrocław. Firma Lenz, znana także z przedsięwzięć kolejowych w innych częściach Śląska przy budowie linii kolejowych często wspomagała się oddziałami wojsk pionierów kolejowych dla zmniejszenia kosztów budowy. W tym przypadku także zbudowano linię wg wymagań dla kolejek lokalnych dla powiązania prywatną koleją dwóch prowincji - Śląska i Wielkopolski. Tabor parowozów obsługujących linię był również dedykowany liniom lokalnym o słabszych parametrach i mniejszym nacisku na oś (pruskie tendrzaki serii T3 w ilości 10 sztuk na start pracy nowej linii, a później znormalizowane tendrzaki ELNA 2 i ELNA 4). Gospodarcze uwarunkowania powstania kolejki były korzystne. Z jednej strony Legnica jako miasto powiatowe generowała spory ruch pasażerski z okolicznych wiosek, z drugiej strony Ścinawa i Rawicz - stacje znajdujące się na magistralnych liniach kolejowych - Nadodrzance (do Szczecina-Berlina) i linii na Poznań, kolejny aspekt to poprowadzenie linii przez tereny z mocną gospodarką rolną, stąd linię nieco pogardliwie nazywano "świńską", bądź "prosiaczą" (Schweindlbahn, czy Ferkelbahn) gdyż żywy inwentarz był na linii tak samo częstym pasażerem jak ludzie - tym bardziej że na trasie kolejki znajdowały się dwa świńskie targi - w Rawiczu i w Prochowicach. Wspomina się również o militarnym znaczeniu linii, gdyż i tak na jej budowę zgodę wydawało państwo pruskie, a roboty linii przygranicznej wykonywały wojska kolejowe. Ciekawostką jest fakt, że w Ścinawie spółka LRE zbudowała własną przeprawę przez Odrę, który to most po zniszczeniu w 1945 r. nie został odbudowany, a pociągi w późniejszych latach kierowano na dawny most "państwowy". Główną linie kolejki z Kobylina do Legnicy otwarto dla ruchu pasażerskiego 4 lutego 1898 roku, natomiast dla ruchu towarowego 10 lutego tego roku. Do sieci należały też dwa odgałęzienia już w Wielkopolsce: Miejska Górka - Gostkowo (8 km) i Miejska Górka - Pakosław (9 km) otwarte 17 maja 1898 r. Po oderwaniu od Niemiec Wielkopolski spora część (55 km) linii przypadła Polsce. Jej przejęcie i obsługę prowadziła od 1920 r. polska spółka PPK Polskie Przedsiębiorstwo Kolejowe, niezależne od PKP. W gestii spółki LRE pozostał odcinek Legnica-Wieża o długości 74,5 km. Przewozy na całej linii przywrócono dopiero w 1923 roku. W roku 1935 spólka LRE o kapitale 5,95 miliona RM zatrudniała 150 osób personelu, utrzymując 10 parowozów, 15 wagonów osobowych (przewozy 490 osób/średniodziennie), 5 wagonów pocztowo-bagażowych i 137 wagonów towarowych (1120 ton średniodziennie), zatem o ile przewozy osób były niskie (3 pary pociągów dziennie), o tyle przewozy towarów były zadowalające. W dni robocze na trasie kursowały 3 pary pociągów w relacjach Ścinawa-Legnica i Ścinawa-Wieża, a od 1939 r. ponownie Rawicz. Prędkość maksymalna na trasie 50 kmh. Po wojnie linię bardzo szybko przywrócono do ruchu (odbudowa mostu w Ścinawie już w sierpniu 1945 r.), co widać po pierwotnym nazewnictwie stacji. Linia także za czasów PKP służyła głównie rolnictwu, choć niejawnym znaczeniem linii była obsługa zaopatrzenia garnizonu Armii Czerwonej w Legnicy (magazyny Prochowice-Lisowice, Legnica-Północ). W latach 60 trasą kursowały pociągi lokalne w relacji Legnica - Rawicz , w latach 70. pojawił się na trasie pociąg pospieszny "pod specjalnym nadzorem" z Legnicy przez Rawicz - Poznań do Brześcia. Pod koniec lat 80. na trasie kursowało 5 par Legnica-Rawicz. W połowie lat 70. trakcję parową zastępowano na linii spalinowymi wagonami motorowymi SN61, w latach 80. weszły składy wagonowe prowadzone lokomotywami serii SM/SP/SU42. Pod koniec lat 80. linia prezentowała kiepski stan. Lata zaniedbań doprowadziły do rozbiórek większości torów bocznych na licznych stacjach i zniszczeń budynków stacyjnych zastępowanych przez prowizoryczne, bezstylowe wiaty z drewna, lub bloków betonu. Ostatecznie w dniu 4 listopada 1991 roku w pociąg wyruszył ostatni pociąg pasażerski z Rawicza do Legnicy, do 1996 roku kursowały jeszcze pociągi z Rawicza do Kobylina. Ruch towarowy najszybciej wycięto na odcinku ze Ścinawy do Prochowic - już w 1992 r., 15 grudnia 1995 r. zamknięto linię z Rawicza do Ścinawy dla pociągów towarowych, choć ostatni przejechał pod koniec 1996 roku. W roku 2000 linia była już nieprzejezdna z racji rozebrania zjazdu z linii 273 na podg. Ścinawa Odra. Oficjalnie całkowite zawieszenie przewozów na trasie Kobylin-Legnica ogłoszono w listopadzie 2000 r. i od tego czasu rozpoczęła się dzika rozbiórka linii podparta decyzją o likwidacji w 2002 r. Aktualnie linia istnieje jako czynna na odcinku Legnica Północna - Pątnów Legnicki, gdzie kursują pociągi z węglem do ciepłowni (linia przemianowana na nr 382 w PLK SA). Tory (nieprzejezdne) znajdują się na odcinku Rawicz - Wąsosz i Kobylin-Miejska Górka. W pozostałych miejscach linia jest rozebrana, bądź zostanie wkrótce rozebrana. (moose - różne źródła: Dost, Guersch, bazakolejowa.pl) |
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
|
||
